Cześć wizyty w Amsterdamie spędziliśmy w muzeach, m.in. w Moco Museum. Dopiero od kilku lat uczę się czerpać z nich przyjemność. Wcześniej albo do nich nie chodziłam albo jeśli szłam, to ogarniał mnie wstyd. Że nie rozumiem. Że nic nie czuję. Że nie wiem jak interpretować. Że nie mam żadnej wiedzy o historii sztuki. Że to, że tamto. Że sramto.
Wstydziłam się, że nie znam artystów, że nie znam epok. Że nie jestem na bieżąco z nowoczesną. Wstyd krążył mi głowie gęsto i głośno. Na szczęście od niedawna już mam więcej powietrza w sobie na sztukę i po prostu się z nią oswajam. Tak samo z literaturą. Tak samo z filmem. Nigdy nie jest za późno, żeby uczyć się smakować sztuki. Jej nie trzeba rozumieć. Na szczęście. Ją wystarczy czuć. A to mi wychodzi o niebo lepiej.
Jestem psychologiem specjalizującym się w tematyce wstydu i odwagi. Współpracuję z osobami i zespołami świadcząc usługi coachingowe i szkoleniowe zarówno dla klientów prywatnych, jak i biznesowych.