Na pewnym etapie zawodowym zdecydowałam, że chcę całą moją inteligencję, energię i wewnętrzną siłę włożyć w działania profilaktyczne. Chcę zrobić, co w mojej mocy, żeby te i inne choroby w ogóle nie miały „żyznej gleby, na której mogłyby wyrosnąć”. Co oznacza, że pracuję nad tym:

• żebyśmy pokochali swoje ciała zanim ktoś nam wykrzyczy z gazety, szkoły, pracy, że jesteśmy brzydcy i grubi a nawet jak już wykrzyczy, to żebyśmy mieli siłę powiedzieć „nie jest idealne ale jest doskonałe, bo jest moje”
• żebyśmy mieli do siebie samych życzliwość i łagodność, zanim usłyszymy, że to jest dla słabeuszy
• żebyśmy nigdy nie przestali być swoimi własnymi przyjaciółmi, którzy będą u swojego boku przez całe życie
• żebyśmy świadomie budowali relację z rodzicami i dziećmi
• żebyśmy rozwijali umiejętność krytycznej uważności odróżniającą prawdę od manipulacji
• żebyśmy wiedzieli, jak pielęgnować empatię i radzić sobie z oceną wewnętrzną i zewnętrzną
• żebyśmy nie zaniedbywali słuchania swojej wewnętrznej mądrości i nigdy w nią nie zwątpili
• żebyśmy nie uzbrajali się w perfekcjonizm, czarnowidztwo czy nieosiągalną akceptację z zewnątrz

Kiedy to uda nam się zbudować, to wiele chorób, nie będzie miało warunków, żeby się rozwijać. 

To zdjęcie znalazłam teraz na Święta jak byłam w domu moich Rodziców. Potrafiłam obiema rękami złapać swoją talię. Mam na nim 16 lat i ważę 39 kg.