To moje pierwsze wakacje, na które zabrałam więcej sukienek niż …jedną. To pierwsze wakacje, na które zabrałam kapelusz, który mi się zawsze wydawał totalnie zbędnym akcesorium (jak ja mogłam nie znać tysiąc korzyści z jego posiadania?!). To pierwsze wakacje, na których nie odliczam dni, martwiąc się co potem. To pierwsze wakacje, na których okazuje się, że już chwytam moment czujności i czułości w obcowaniu z własnym ciałem na plaży i basenie. To pierwsze wakacje, na których, co chwilę powtarzam sobie „and now it’s like this”. Bo ciągle we mnie się wszystko zmienia i teraz jest tak, a za chwile już inaczej. A jak już dobrze wiemy… to nawet lepiej.