CZY a potem JAK dam sobie radę finansowo, emocjonalnie i merytorycznie, kiedy zmienię rzeczywistość, w której tkwiłam. Do moich wątpliwości dochodziły głosy z zewnątrz znakomicie je podsycające w stylu "Asia, co będziesz robić? Jak Ty dasz sobie radę na rynku? To jest biznes wiesz... its a tough world out there" i trochę im uwierzyłam... na początku :(

Pamiętam, że dokładnie 4 stycznia 2014 usiadłam samotnie nad kartkami papieru i ze łzami, niepokojem, zmęczeniem status quo, tęsknotą za odwagą, za wolnością - zaczęłam powolutku odpowiadać pisemnie na te pytania:

• Co mi dały te turbulentne ostatnie miesiące?
• Co mi zabrały?
• Jakie będą koszty pozostania i koszty odejścia?
• Jaka chcę być zawodowo i prywatnie?
• Co chcę zmienić?
• Czego to będzie ode mnie wymagać?
• Z kim chcę współpracować?
• Jakich mieć z klientów?
• Co chcę robić? A czego już nie?

... i ostatnie pytanie z tamtej listy...

• W jakich KRAJACH chcę realizować projekty?

Załączam Wam tutaj jedną z tych zapisanych kartek. Dziś oznaczam czwarty kraj z mojej listy! We wtorek lecę do Dani na nowy projekt dla jednego z gigantów świata sportowego. Aaaaaaa!
(Projekt z kategorii confidential, ale... mogę zdradzić, że ich nazwa zaczyna się na A ;)!

I jak się mam tuż przed? Wiecie, jak to ja... 

• Bo co z tego, że to już nie pierwszy raz będę pracować za granicą. 
• I co z tego, że mam swobodę pracy po angielsku. 
• I co z tego, że znam już część osób z tego zespołu projektowego. 
• I co z tego, że marzyłam o tym od dawna i stopniowo robiłam małe kroki w tym kierunku, więc w jakimś sensie jestem przygotowana. 

Nowe u mnie (u wszystkich?) budzi niepewność, więc...

1. Cieszę się i martwię jednocześnie. 
2. Boję i ekscytuję na samą myśl o tym 3 dniowym wydarzeniu. 
3. Jestem tak bardzo wdzięczna i jednocześnie pełna wątpliwości. 
4. Cała ja ;)

Czyli podsumowując martwiłam się 3 lata temu i martwię się teraz - różnica tylko jest taka, ze wtedy nie byłam w pełni sobą a dziś mi bliżej do siebie. Jestem bliżej spokoju, akceptacji i wyrozumiałości dla siebie samej a to buduje stabilniejszy fundament wszystkiego - odwagi, wolności i miłości. 

Trzymajcie kciuki za mnie, za tę listę, ten projekt i wszystkie towarzyszące mi strachy! Postaram się ich nie dokarmiać (śmieciowym) jedzeniem

No to zakładam... Adidasy i lecę.

PS 1 Przy tej okazji dziękuję WSZYSTKIM tym, którzy byli dla mnie wsparciem, kiedy przechodziłam tamten cholernie bolesny czas zawodowych rozczarowań, rozstań, trudnych decyzji i związanego z tym tornada emocji. 

PS 2 Nie pytajcie skąd się wzięły na liście Czechy! Z intuicją się nie dyskutuje :)