16 marca 2021
Katarzyna Kucewicz "Kobiety, które czują za bardzo".

Książka Kasia Kucewicz to kompendium wiedzy cudownej. Pozwala zrozumieć czasem niezrozumiałe. Poczuć się w skórze tych, którzy czują inaczej. Kasia zrobiła ze mną też wywiad do tej książki.

Katarzyna Kucewicz „Kobiety, które czują za bardzo”

Mówię w nim miedzy innymi tak:

„- Asiu, podkreślasz często w swoich wypowiedziach, że jesteś osobą introwertyczną. Podobnie jak Brené Brown. Co pewnie dla wielu osób jest dziwne - jak to, Joanna Chmura wulkan energii, osoba tak otwarta i empatyczna wobec innych ludzi może być jednocześnie introwertyczką? Jak odpowiadasz na takie zdziwienie?
- Introwertyzm swój zrozumiałam dopiero w dorosłości (czyt. czyli nauka w toku). I generalnie chodzi o to, że ja lubię̨ ludzi, lubię energię, lubię duże i małe spotkania ale... ja po takich wystąpieniach, giga i mikro wykładach, warsztatach, online czy w realu, szkoleniach dla tych których znam i nie, wywiadach, imieninach, urodzinach i ślubach, gdzie pełno jest pięknych ludzi, po prostu muszę pobyć sama. Czasem wystarczy fizycznie inny pokój. Czasem słuchawki tłumiące dźwięki a czasem wyjeżdżam sama na weekend. Czasem na trochę̨ dłużej. Czasem chowam się w łazience i biorę kąpiel, długą kąpiel. Choć bardziej to w sumie ona bierze mnie, bo woda wystyga, wino się kończy, a świeczki dogasają. Oj tam wielkie halo ktoś by powiedział. No... dla mnie wielkie. Nie za głośne ale jednak wielkie. Bo kiedy nie dbam o ten brak bodźców czy odosobnienie, o regeneracje, to źle to się kończy. Źle dla mnie i dla otoczenia. Jestem wtedy smutna, naelektryzowana i kiepsko przewodzę. Czyli taki przewodnik prądu po przejściach. Nadaje coś ale sygnał to ma słaby. Gdybym miała użyć metafory to trochę wtedy jestem jak wifi, które nie działa, choć niby świeci się lampka. Rwie sygnał ale strona onetu ładuje się godzinę. Jedni ładują baterie w klubie a ja na macie. Jedni nad morzem wśród parawanów a ja na daleko oddalonej wydmie. Jedni grając multiplajera a ja w single-user. Jak mówi Monika Stankiewicz, na tej ziemi mamy rożne kwiaty, które wymagają rożnej pielęgnacji. Są takie które potrzebują słońca, nie cienia, żeby rosnąć. Są też takie, które potrzebują cienia, żeby odpocząć przy wzroście. No dobra... cienia i lodów Haagen-Dazs ;)”

Polecam Wam bardzo książkę Kasi.

Jestem psychologiem specjalizującym się w tematyce wstydu i odwagi. Współpracuję z osobami i zespołami świadcząc usługi coachingowe i szkoleniowe zarówno dla klientów prywatnych, jak i biznesowych.

Podziel się:

Kategorie

Ostatnie posty

1.11.23
Nie blokujmy. Czujmy.
Wyjątkowo w tych ostatnich miesiącach a właściwie już latach obcujemy częściej ze śmiercią niż wcześniej. Ona od zawsze była obecna i taka też będz...
24.10.23
Paweł Kunachowicz - "Zmiana".
"Nie wiem nawet, kiedy zacząłem dopasowywać się do otaczającego świata, kiedy wciąż rezygnowałem z tego, co dawało mi szczęście. Miasto, w którym s...
2023.10.08
Gabor Maté - "Mit normalności".
Kocham Gabora Maté miłością zawodową ogromną. Lekarz, terapeuta, którego dokument „The wisdom of trauma” wspaniale pokazuje zawiłości świata, w któ...

Tagi

Posłuchaj podcastu

Oglądaj mój kanał na YouTube

Na stronie używam ciasteczek, są bez mleka i cukru, słodzone miłością do znaków. Pliki cookies są zapisywane w pamięci przeglądarki internetowej. Chcesz wiedzieć więcej, kliknij tutaj