No i tak myślę i myślę, ale najpierw naczynia do zmywarki. Potem zabrać psy na sikanie. Bilety na wyjazdy kupić. Hotele. Rezerwacje. Pociągi. Rachunki. A w międzyczasie pokroić tonę czosnku i wypić hektolitry wywaru z imbiru bo coś choróbsko się chce zakolegować. No i jest tyle rzeczy, które ważne do omówienia. I nie wiem od której zacząć. Ale może zacznę od tej, której dziś święto. 

Dzień chłopaka ;)

Myślę sobie tak: relacje z kobietami są złożone. Relacje z mężczyznami są złożone. A to wszystko dlatego, że my ludzie jesteśmy i prości i złożeni. Prości, bo ja wierzę, że po prostu jesteśmy miłością. A złożeni dlatego, że złożeni z historii, powstałych lub zasilanych przekonań, łatwych i trudnych doświadczeń, które tę miłość mogą gdzieś ukryć. Itd.

Relacje z facetami różnią się dla mnie od tych z kobietami. Kobiety uwielbiam. Ubóstwiam. Mniam. I jednocześnie nie wiem czym ale czuję, że dla mnie te relacje są różne. Inne. Nie lepsze. Nie gorsze. Inne. Lubię je takie inne. 

Mam sporo kolegów z branży i z poza, znajomych czy byłych albo teraźniejszych współpracowników facetów. Lubię ich poczucie humoru, pomocną dłoń, dobre słowo, wrażliwość (Yhym!) i ciepło. Lubię to, że się nie wstydzą swoich emocji, lubię tą dojrzałość i dziecięcość jednocześnie i że z mężczyznami się tak jakoś łatwiej przeklina i pije whisky :)

A tak po psychologicznemu to jeśli znajdziecie kiedyś chwile w swoim życiu, to zerknijcie przy pomocy terapeuty albo coacha albo kogo tam chcecie na to, jak budujecie relacje z facetami, zaczynając od relacji z ojcem. Często w terapii pracujemy nad relacjami z mamami a przecież tato też ważny. Bardzo. I to każdy. 

Obecny czy też nie. Troskliwy czy też nie. Kochający czy też nie. W tej relacji z tym pierwszym mężczyzną jest kopalnią wiedzy o tym, czym nasiąkliśmy. My kobiety i wy mężczyźni. To skarbnica odpowiedzi na wiele pytań. Warto popytać. 

No a z okazji tego święta, to pozdrawiam wszystkich chłopaków, którzy tutaj są i zaglądają do moim postów. Tych aktywnych. Tych mniej i tych, którzy dopiero będą oraz tych, którzy nigdy nie będą. Wasze zdrowie panowie! :)

To zdjęcie powstało w Krakowie w sierpniu. Dziś trudno byłoby mi wznosić toast imbirem z czosnkiem ;)