W tym celu nagradza się noszenie zbroi perfekcjonizmu, emocjonalnego stoicyzmu oraz pozornego rozdzielania sfery prywatnej od zawodowej. Ludzie konsekwentnie unikają trudnych i niewygodnych tematów, żeby nikomu nadmiernie nie komplikować życia, i przedkładają wszechwiedzę ponad ciekawość i ciągłe uczenie się.

Problem polega na tym, że z chwilą odcięcia się od serca, tłumimy w sobie również odwagę. Tak jak nasze fizyczne serce jest nam potrzebne, żeby zasilać w krew wszystkie komórki naszego ciała, tak samo to emocjonalne serce musi cały czas pompować w żyły kolejne dawki odwagi, w przeciwnym bowiem razie zatracimy kreatywność i poczucie odpowiedzialności, zdolność do ufania innym i tworzenia innowacji oraz wiele innych kompetencji, o których wspominaliśmy w poprzednim rozdziale.

Jeśli oderwiemy się od naszych emocji do tego stopnia, że nie będziemy w stanie skojarzyć konkretnych fizycznych objawów z właściwymi doznaniami natury psychicznej, to zamiast zyskać kontrolę nad własnym życiem, tak naprawdę ją utracimy. Zupełnie bez naszej wiedzy i niezależnie od naszej woli emocje zaczną kierować naszymi decyzjami i zachowaniami, za nic mając nasze świadome przemyślenia. Jeśli natomiast zapewnimy sercu przestrzeń i swobodę, jeśli będziemy świadomie rejestrować i rozumieć własne emocje, wówczas otworzy się przed nami zupełnie nowy świat. Będziemy podejmować lepsze decyzje i myśleć bardziej krytycznie, zaznamy potęgi empatii, zrozumienia dla samego siebie i odporności na niepowodzenia."

Brené Brown - fragment "Odwaga w przywództwie", która już od 3 października w sprzedaży. Szczęśliwi Ci, którzy już trzymają ją w dłoni a jej treść w swych nieuzbrojonych sercach!